اسکیس

امشب نمایش «اسکیس» به کارگردانی جابر رمضانی با بازی هومن کیایی، مریم نورمحمدی و هادی افشار را دیدم. داستان نمایش حرف تازه ای نداشت. حضور دختری جوان در خانه مردی غریبه که هر دو طراح هستند آن هم طراح اسکیس یا همان طرح اولیه از مدل. پسر با بازی هومن کیانی قادر است در 15 ثانیه از مدلی که روبرویش قرار گرفته است طرح بکشد و بزرگترین آرزویش کشیدن لحظه مرگ و جان دادن یک انسان است. همین آرزو و سرعت طراحی او و محبت پنهانی که در وجود او و «میرا» دختر جوان با بازی مریم نورمحمدی پا گرفته است، وسوسه ای میشود برای اینکه دختر پیشنهاد دهد که با حلق آویز کردن خود، پسر از لحظه جان دادنش در کمتر از 20 ثانیه اسکیس بکشد. اجرای صحنه ای که دختر حلقه آویز شده در حال جان کندن است و پسر در حالیکه گریه می کند و اسم دختر را صدا می کند و از او طرح میکشد عالی از کار در آمده است. به نظرم آنچه که نمایش اسکیس را دیدنی می کند نه داستان آن که نحوه اجرا، نورپردازی و بخصوص بازی های عالی مریم نورمحمدی و هومن کیایی است.

نمایش اسکیس مهر و آبان ماه ساعت 18 در سالن اصلی تالار مولوی به روی صحنه می رود.