دیشب
فیلم «کشتار» رومن پولانسکی
با بازی جودی فاستر، کیت وینسلت، کریستف والتس و جان سی. رایلی را دیدم.
نقدهایی که تا به امروز از این فیلم خوانده بودم به دو دسته کلی تقسیم میشدند: کسانیکه که فیلم را دوست داشته اند و آنهایی که
فیلم را دوست نداشته اند. تقریبن نظر
بینابینی ندیدم.
من
به شخصه فیلم کشتار را دوست داشتم. کشتار
براساس نمایش نامه ی خدای کشتار یاسمینا رضا و کاملاً وفادار به متن نمایشنامه ساخته
شده است . مادر و پدر دو پسر بچه که هم کلاسی هم هستند و در یک دعوا یکی از پسربچه
ها به پسر بچه دیگر آسیب فیزیکی رسانده است و دندان هایش را شکسته، قصد دارند مثل
چهارتا آدم بالغ و عاقل بنشینند و مشکل
پیش آمده را حل کنند. آدمهایی که اول فیلم مبادی آداب و فرهیخته و روشنفکر هستند و
اهل سر دادن شعارهای ضدخشونتی و تقبیح رفتار بچه هایشان. اما هرچه فیلم پیش میرود
شخصیت واقعی این پدر و مادر ها و ریشه رفتار خشونت آمیز بچه هایشان بیشتر معلوم میگردد
و ماسک های فریبنده ابتدای فیلم به کلی کنار زده میشود. با اینکه کل فیلم در فضای
بسته و داخل آپارتمان میگذرد اما فیلم ضرباهنگ خوبی دارد و خسته کننده نیست. بده و
بستان های عالی چهار بازیگر فیلم که تنها بازیگرهای آن هم هستند، جذابیت فیلم را
دو چندان کرده است. بخصوص کیت وینسلت و
جودی فاستر که در این فیلم عالی بازی کرده اند.
پولانسکی
به خوبی توانسته است در طول فیلم با استفاده از وسایل مختلف(آکسسوار) مثل موبایل آلن، مجله
های هنری و تاریخی پنه لوپه، آینه و وسایل آرایش نانسی یا سشوار به عنوان نماد بیرونی از شخصیت واقعی کاراکترهای
فیلم، بهره ببرد. کشتار در حقیقت با به تصویر کشیدن روابط این دو زوج طبقه
متوسط و روشنفکر، جهان مدرن امروز را به تصویر می کشد که با کوچکترین تغییر معمولی تعادلش
به هم میریزد و تبدیل میشوند به محل جنگ و نزاع و خشونت.
در
سکانس ابتدایی فیلم که تیتراژ فیلم هم در حال پخش شدن است از دور تعدادی پسر بچه
را میبینیم که در حال بازی کردن هستند با جلوتر رفتن دوربین و زوم شدن برروی پسر
بچه ها می بینیم که پسر بچه ای با چوب به صورت پسر بچه دیگر می کوبد. پولانسکی در
انتهای فیلم هم دوباره دو پسربچه را نشان میدهد که به روال عالم کودکی با هم آشتی
کرده اند و در حال بازی کردن هستند. اما این آشتی در دنیای بزرگسالی والدین آنها
جایی ندارد. والدینی که در طول فیلم روابط پرتنش زناشویی شان به تصویر کشیده میشود. روابط تخریب
شده و سستی که تنها با ظاهرسازی و در پشت
چهره ها و حرفهای مدرن و امروزی ناشیانه پنهان شده اند و با کوچکترین تلنگری فرو ریخته واز بین می روند.
پ.ن:
پوستر فیلم روند رفتاری این دو زوج را به خوبی نشان میدهد. آرامش ابتدایی که تبدیل
به طوفان مخربی می شود.
0 نظرات:
ارسال یک نظر