نق زدن ممنوع



این روزا خیلی هامون شدیم شبیه «گلوم». همون شخصیت کارتونی غرغرو در کارتون گالیور رو عرض می کنم که مدام ساز مخالف میزد و می گفت «من می دونم ما موفق نمیشیم». این روزا خیلی هامون شبیه همون شخصیت کارتونی مدام در حال نق زدن و ساز مخالف کوک کردن هستیم. قیمت کالاها و اجناس مختلف سر به فلک می کشه می گیم ای بابا مردم چرا انقدر بی غیرت شدند و صداشون در نمیاد. هر کجای دیگه دنیا بود مردمش با اینهمه گرونی و فشار فلان کار رو می کردندو بیسار عکس العمل رو از خودشون نشون میدادند.

بعد که یه تصمیم عمومی گرفته میشه که مثلاً فلان چیز رو نخریم و تحریم کنیم خریدنش رو. فوری پرچم مخالفت علم می کنیم که ای بابا این کارای مسخره و بی نتیجه چیه! چندوقته پیش بود که به خاطر افزایش قیمت نون و شیر قرار شد کسی نون و شیر نخره. صدای اعتراض گلوم های جمع بلند شد که نونواها و کارخونه دارها چه گناهی کردند. مردم نون نخورند پس چی بخورند. فکر اونایی که بچه کوچیک دارند رو کردید؟ خلاصه این که هر کی طبق معمول ساز خودش رو زد و نه نون ارزون شد و نه شیر. قیمت ها همین طور سر به فلک کشید.

حالا هم چند وقتیه که پیامک و ایمیل داره دست به دست می گرده که "خرید آجیل عید رو تحریم کنیم" کاری به این ندارم که اساساً با این قیمت بالای آجیل چند درصد مردم واقعاً توانایی خرید آجیل شب عید رو دارند. اما به هرحال یه صدای اعتراضی داره بلندمیشه و به نظرم خیلی خوب هم داره اطلاع رسانی در موردش انجام می گیره اما باز گلوم های جمع غرزدن هاشون رو شروع کردند که حالا مثلاً آجیل عید نخریم چی میشه و فلان و بهمان.

بله درسته که مشکلات مملکت با نخریدن یک کیلو دو کیلو آجیل درست نمیشه اما اگر این همبستگی و تحریم نتیجه داشته باشه به نظرتون نمیشه اون رو به بقیه مایحتاج روزانه هم تعمیم داد تا جلوی بالارفتن بی رویه و وحشتناک قیمت بقیه چیزها رو هم گرفت؟ تورم و سر به فلک کشیدن قیمت ها رسماً  خیلی از خانواده ها رو زمین گیر کرده. بالاخره باید از یه جایی شروع کرد این اعتراض ها رو. جداً دلیل این مخالفت ها رو با یه حرکت مدنی و دسته جمعی نمی فهمم. بیایید برای یه بار هم شده ساز مخالف نزنیم و به این تصمیم جمعی احترام بزاریم. به نظرتون تو این همه بدبختی و ناامیدی این نمی تونه یه بارقه کوچک امید و دلگرمی باشه وقتی عید پا تو هر خونه ای که میزاریم ببینیم خبری از آجیل نیست و بشنویم که صاحبخونه می گه ما هم امسال تصمیم گرفتیم مثل بقیه مردم آجیل نخریم و اون رو تحریم کنیم؟

8 نظرات:

امیر عباس کلهر گفت...

باهات موافقم بنفشه جان. اما متاسفانه همیشه در این اعتراضات عده ای بودن که ساز مخالف زدن و هنوز هم میزنن. نباید کاری داشته باشیم که افرادی که اومدن به این کمپین پیوستن و می خوان همراهی کنن به یه نحوی بیایم آمار بگیریم که از کدوم قشر هستن یا گوشی موبایلشون چیه، بلکه باید ازشون استقبال هم بشه تا تو ذوقشون خورده نشه و حتی این حرکت رو تبلیغ هم بکنن.
اما متاسفانه برای هر کاری ما همیشه افرادی حاضر و آماده داریم تا شروع کنن به ایراد گرفتن.

Dead Man گفت...

خانه از پای بست ویران است
خواجه در بند نقش ایوان است
...

ناشناس گفت...

100% موافق ... این شرایط سخت برای اکثر کشور های نوسعه یافته امروزی در برهه ای از تاریخ به وجود آمده ، اما شهروندان آن کشور به جای رفتارهای 0 و 100 انجام دادن و نا امیدی از در و دیوار به شروع به ساخت مملکت کردند . نیاز نیست همه رابین هود باشند ، مافیست هر کس وظیفه شهروندی خود را به خوبی انجام دهد و از حقوق خود آگاه باشد

ناشناس گفت...

یک آن خودم رو به جای زندانیان سیاسی گذاشتم که همه امیدشون به همت مردم این طرف دیوار هست. تصور کنید بعد از تحمل اون همه شکنجه بشنون مردم نهایت همتشون تحریم آجیل سال نو بوده و نه‌ حتی تحریم کالاهای چینی‌.

تحریم کالایی که استفاده مقطعی داره و بیش از نیمی از مردم ناخوداگاه امکان تامینش رو نداران چه فایده یی داره.

ضمن اینکه نزدیک ایام انتخابات هستیم و مسولین در این زمینه حاتم بخشی هم خواهند کرد. آقا پرداخت ۷۰ هزار تومان به هر نفر رو تقبل کرده و پسته کیلویی ۳۰ هزار تومان هم توی بازرچه‌های بهاری توزیع خواهد شد به زودی.

بنفشه گفت...

من کاری به درستی و غلطی این تصمیم ندارم و خودم هم تا امروز چیزی در مورد این تحریم شر نکردم حرف من ساز مخالف زدن یه عده است به طور همیشگی

ناشناس گفت...

از موضوعي كه مطرح نموده ايد بسيار خوشم آمد وهمين راه را اگر ادامه دهيم وضع ما بهتر وبهتر خواهد شد

ناشناس گفت...

تحریم بایدجوری باشه که دولت ضرر کنه نه اینکه خودزنی کرد

مهران گفت...

حرکت های مدنی رو در طبقه ی متوسط باید با استمرار پیش برد و حوسله ی بیشتری بخرج داد اون هم در جامعه ی سنتی و کارجمعی ستیز ایرانی

ارسال یک نظر