نظام حقوقی ما بر پایه رعایت حقوق انسان ها در مقابل یکدیگر بنا نشده، بلکه اساس آن بر پایه ی روابط « قیم-صغیر» استوار است. در تحلیل نهایی صغیرها، زنان و کودکان هستند. هر پسربچه ای، با همه ظلمی که به او می شود، وقتی مرد شد، به یک قیم تبدیل می شود، اما دختر بچه ها با بزرگ شدن، فقط قیم و ولی شان از پدر به شوهر تغییر می کند، در نتیجه هیچ گاه به مقام قیمی نمی رسند و همواره صغیر باقی می مانند.
از دیرباز این نظام قیم گرا بر جامعه ی ما حاکم بوده است و اکنون که به قرن بیست و یکم قدم می گذاریم چرا هنوز جان سختی می کند؟ به واقع چرا و به چه علت در ایران افراد با برخورداری از حق زاده نمی شوند، بلکه سایه ی قیم هایشان پا به هستی می گذارند؟
-زنان زیر سایه پدرخوانده ها نوشته نوشین احمدی خراسانی، نشر توسعه، چاپ ششم سال1384
پی نوشت: بیایید با با سانسور بازی کنیم!
نهم تا پانزدهم مهرماه، هفته‌ی کتاب‌های ممنوع است. بیایید با سانسور بازی کنیم. از
کتابخانه‌ی خود کتابی را که دیگر اجازه‌ی چاپ ندارد، بردارید و جمله‌ای
دلخواه از آن را به اضافه‌ی نام کتاب و نویسنده یا مترجم آن برای دیگران
بنویسید . این توضیح را هم زیر آن اضافه کنید تا دیگران هم در این بازی شرکت کنند.
توضیحات بیشتر در باره این طرح و ایده را در خوابگرد بخوانید.
0 نظرات:
ارسال یک نظر