امنیت اجتماعی، امنیتی که سهم ما نیست

نخست: تماس «نرگس محمدی» با خانواده اش بعد از دوازده روز بی خبری. نرگس محمدی که این روزها به جرم دفاع از حقوق بشر، دوران محکومیت خود را می گذراند چند روز پیش در زندان زنجان، به علت بیماری فلج اعصابی که به آن دچار شده است، به زمین می خورد و به علت وخامت حالش از زندان به بیمارستان منتقل می شود. در تماس کوتاه تلفنی دیروزش می گوید که به مدت پنج روز بینایی خود را از دست داده بوده است. نرگس محمدی میگوید که در طول دورانی که در بیمارستان بوده حتی در زمان خواب نیز با «دستبند» به تخت بسته شده است. مسئولان زندان  گویا برای مرخصی  نرگس محمدی از خانواده اش درخواست وثیقه ششصد میلیون تومانی کرده اند.

دوم: تهدید به مرگ زن و دخترقربانی اسیپاشی. سمیه و دختر سه و نیم ساله اش رعنا که پانزده ماه پیش توسط پدر خانواده مورد اسیدپاشی قرار گرفته اند، بعد از آزاد شدن مرد اسیدپاش توسط او به مرگ تهدید شده اند. وثیقه ای که برای آزادی عباس، پدر اسید پاش در نظر گرفته شده است، صد میلیون تومان است. 

عباس که با سنگدلی تمام زندگی دختر سه ساله و همسر جوانش را در چشم به هم زدنی سوزانده است، این روزها آزاد است نه از فرط خطرناکی به تختی بسته شده است نه گویاجرمش آنچنان سنگین بوده که برای «عدم بازگشت به جامعه» برایش وثیقه های آنچنانی تراشیده شود. 

عباس امروز آزاد است تا آزادانه دختر و همسرش را تهدید به مرگ کند و نرگس محمدی پشت میله های زندان به خاطر دفاع از حقوق قربانیانی چون سمیه،  با مرگ دست و پنجه نرم کند.