شما یادتون نمیاد یه زمان هایی دیدن مسابقه های والیبال در
سالن های ورزشی برای زن ها ممنوع نبود. میشد هر وقت تیم محبوبت بازی داشت شال و
کلاه کنی و بری بشینی تو سالن مسابقه و پا به پای مردانی که طرف دیگه ای از سالن
نشسته بودند . داد بزنی. هورا بکشی. حرص بخوری... تیم محبوب والیبال برای من همیشه
پیکان بوده و هست! ( این هست رو دیگه شک دارم ) از قبل ترها که اکثر بچه های تیم
ملی بزرگسالان عضو تیم پیکان بودند.محمد ترکاشوند، پیمان اکبری، سعید رضایی، فرهاد
ظریف. چه قدر تو سالن های ورزشی برای تک تکشون هورا کشیدم. کل کل کردم وقت بازی
های پیکان و صنام... اما از اونجایی که سهم دلخوشی و شادی برای زن های این سرزمین
کوتاه تر از اونیه که بشه تصور کرد. خیلی طول نکشید که یه ممنوعیت دیگه به خاطر زن
بودنت، به خاطر جنسیتت، اضافه شد به هزار ممنوعیت ریز و درشت دیگه. یکدفعه ورود زن
ها به سالن مسابقه های والیبال ممنوع شد. بهانه؟ نامناسب بودن جو ورزشگاه ها.
بعد از ممنوع شدن ورود زن ها به سالن مسابقه های والیبال، خیلی
وقت ها برای دیدن بازی های داخلی و خارجی دست به دامن شبکه های تلویزیونی می شدم که
آیا پخش کنند این مسابقه ها رو یا نه! سیاست های جمهوری اسلامی برام جدا بود از بچه
هایی که تو تیم های محبوبم به قول ورزشی ها توپ می زنند. اما زهی خیال باطل. حالا
بعد از بیرون پرت کردن زن ها از ورزشگاه ها مثل عناصری اضافی، امروز شنیدم که
پیمان اکبری یکی از بازیکنان قدیمی تیم محبوبم که امروز شده سرمربی همون تیم یعنی
تیم پیکان حتی از اون بالا بالایی ها متعصب و ممنوعیتگزار هم پا رو فراتر گذاشته و گفته زنان رو به سالن
مسابقه ها راه ندید، نه به بهانه جو ورزشگاه ها که بازیکنی که یه روزی کاپیتان تیم
ملی این کشور بوده؛ گفته دلیل شکست تیمش حضور زن های خبرنگار بوده! باز هم قصه آشنای شکستن کاسه کوزه ها بر سر ما زن
ها. انگار دیگه زن ها فقط قربانی دعواهای جناحی و سیاسی نیستند و کار به مسابقات
ورزشی و برد و باخت تیم ها هم کشیده شده.
بله، آقای پیمان
اکبری کاپیتان سابق تیم *ملی* و بازیکن برتر جام باشگاه های آسیا، کلا تمام شکست های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، تمام
مشکلات از جمله خشکسالی، تورم و همه بدبختی های ریز و درشت دیگه رو می تونید
بنویسید به پای ما زن ها. خیالتون هم جمع، نه کسی بهتون معترض میشه. نه بازخواست
میشید واسه حرف صدمن یه غازی که زدید.
در این مملکت دیواری کوتاه تر از دیوار ما زن ها وجود نداره.