یادداشت یازدهم: مرگ ماهی


کارگردان: روح الله حجازی. بازیگران: نیکی کریمی، علی مصفا، پانته آ بهرام، بابک حمیدیان، طناز طباطبایی، سحر دولتشاهی، بابک کریمی،ریما رامین فر، بهرنگ علوی و حسام محمودی

وصیت مادری که مرده است دلیلی می شود بر جمع شدن و کنارهم قرار گرفتن اعضای یک خانواده. موضوع آشنایی که قبلا مشابهش را در فیلم تحسین شده مادر علی حاتمی دیده ایم. اما مرگ ماهی به غیر از داستانی که حول و حوش مرگ یک مادر می گردد، شباهت دیگری به فیلم علی حاتمی ندارد.

مرگ ماهی فیلم بدی نیست. فیلمنامه ای متوسط دارد که کارگردانی خوب و حساب شده حجازی از آن فیلمی قابل اعتنایی ساخته است . مرگ ماهی فیلمی پرستاره است اما در طول فیلم هیچ کدام از شخصیت های فیلم بر دیگری برتری پیدا نمی کنند. در طول فیلم با زندگی همه شخصیت های آن به یک اندازه آشنا میشویم و همین حفظ فاصله عامدانه مخاطب با کاراکترهای قصه در پیشبرد تعلیق فیلم کمک می کند و تا آخر فیلم با کدهایی که داده می شود هم مخاطب نمی تواند حدس بزند کدام یک از اعضای خانواده مهمان ناشناسی بوده که آخرین دیدار را با مادر خانواده داشته است.

دیدن مرگ ماهی حوصله می خواهد. نه اتفاق خاصی در طول فیلم می افتد نه شخصیت های فیلم قرار است در جذب مخاطب کمکی کنند. سکون و جمود «مرگ» در صحنه به صحنه فیلم احساس می شود.

امتیاز من به فیلم: شش و نیم از ده

0 نظرات:

ارسال یک نظر