خلاصم کن الیشا

ویوین زنی است میانسال که بعد از سال‌ها زندگی زناشویی با مردی که برای او در زندگی مشترکشان کمترین ارزش و حقی قائل بوده، تصمیم به جدایی از او گرفته است. جدایی‌ای که در قوانین خانواده حاکم بر اسراییل به همین سادگی‌ها امکان‌پذیر نیست.

فیلم با سکانسی در دادگاه‌های خانواده اسرائیل شروع می‌شود. چند مرد در حال مجادله لفظی هستند. وکیل ویوین، الیشا شوهر زن و قاضی دادگاه. بااینکه تمامی صحبت‌ها پیرامون درخواست طلاق زن است اما دوربین چنددقیقه‌ای ویوین را علیرغم حضورش در دادگاه نادیده می‌گیرد. نادیده گرفتنی عامدانه که نشانه‌ای ست از در حاشیه بودن ویوین که در تمام سال‌های دوران زناشویی‌اش آن را از سوی الیشا مزه کرده است و این بی‌توجهی را این بار در دادگاه‌هایی که تمامی اعضایش را مردانی تشکیل می‌دهند که زن را موجودی دست‌آموز قلمداد می‌کنند که وظیفه‌اش تبعیت از مرد است، تجربه می‌کند.

«گت» همان قباله طلاق است که بنا بر قوانین اسراییل تنها باید از طریق دادگاه‌های مذهبی صادر شود. قوانینی که بر اساس آن، زن برای رهایی از زندگی زناشویی که دیگر نمی‌خواهدش باید مدارک محکمه‌پسندی ارائه دهد و این شروع قصه تلاش‌های زنی است که برای جدا شدن از شوهری که حتی به او اجازه داشتن حساب بانکی شخصی نمی‌دهد، پنج سال تمام در روندی فرسایشی در دادگاه‌هایی که به قول ویوین با او مثل سگ رفتار می‌کنند رفت‌وآمد می‌کند.

«گت: محاکمه ویوین امسالم» فیلمی خوش‌ساخت و نفس‌گیر است. باوجوداینکه تمامی صد و پانزده دقیقه آن در فضای بسته دادگاه می‌گذرد، اما مخاطب را تا دقیقه آخر همراه خود می‌کشاند. مخاطبی که مبهوت فضای مردسالارانه حاکم بر دادگاهی است که زن برای گرفتن حکم آزادی‌اش باید به مردان سرد و بی‌روحی که سراسر دادگاه را پرکرده‌اند. التماس کند. قاضی از ویوین و الیشا می‌خواهد برای به دست آوردن مدارک بیشتر افرادی را به‌عنوان شاهد با خود به دادگاه بیاورند و ما از این طریق شاهد حضور زنانی در دادگاه هستیم که زندگی‌شان به تلخی زندگی ویوین است.

در سکانسی از فیلم ویوین بعد از پنج سال رفت‌وآمد؛ در جلسه‌ای که الیشا به‌ظاهر راضی به طلاق زن شده است و در آخرین لحظه از تصمیمش منصرف می‌شود و می‌گوید که زن را طلاق نمی‌دهد و قاضی دستور می‌دهد که الیشا و ویوین را از اتاق بیرون کنند؛ خسته و درمانده درحالی‌که از دست مردانی که برای بیرون کردن او از جلسه دادگاه به سمتش هجوم برده‌اند در اتاق می‌دود و از سر استیصال فریاد می‌زند. دوربین بر روی صورت ویوین ثابت می‌ماند و ویوین درحالی‌که توسط دستان مردانی که به سمتش دراز شده، احاطه‌شده است به الیشا که بی‌خیال در گوشه‌ای از دادگاه ایستاده است و شاهد ضجه‌های زن است ملتمسانه می‌گوید: خلاصم کن الیشا. خلاصم کن.

«گت» به کارگردانی رونیت الکابتز که در این فیلم نقش ویوین را بازی می‌کند فیلمی است در نقد مردسالاری در خانواده‌ها و جامعه مذهبی اسراییل. مردسالاری‌ای که حتی در تاروپود دادگاه‌های خانواده آن نیز نفوذ کرده است. و این قصه آشنای هزاران زن در خاورمیانه است که زندگی و آینده‌شان در دست مردانی است که خود را مالک بی‌چون و چرای زن می‌دانند.