برپهنه دریا

در دوره ای که صحنه های تئاترمان همانند سینماها به سمت نمایش کارهای نازل  و گیشه پسند کشیده شده است و این روزها بسیاری از کارگردانان به نام عرصه تئاتر سالی چند نمایش را به دم دستی ترین شکل به روی صحنه نمایش میبرند و اتفاقا همین نمایش های دم دستی شان هم به لطف ستاره های سینما و تلویزیون خوب می فروشند؛ حضور افرادی چون پارسا پیروزفر که هنوز برای مخاطبانشان احترام قائلند جدا غنیمتی است.

این روزها پارسا پیروزفر نمایش «بر پهنه دریا» را  روی صحنه دارد. برپهنه دریا، حکایت سه کشتی شکسته است که برروی دریا سرگردانند و بعد از تمام شدن آذوقه شان برای زنده ماندن راه حلی پیدا می کنند.

کشتی در نمایش، نمادی است از جوامع  به ظاهر مدنی امروز که در آن مدام سخن از مفاهیمی چون عدالت، آزادی، برابری، دموکراسی و انتخابات آزاد زده می شود اما همچنان در آن، اقشار ضعیف طعمه ای هستند برای ادامه حیات اقشار قدرتمند جامعه. قشر ضعیفی که به خاطر خورانده شدن مداوم مفاهیمی چون ایثار، فدارکاری و شجاعت توسط اقشار قدرتمند، نقش طعمه بودن خود را برای ادامه حیات اقشار بالا دستی اش پذیرفته است.

کشتی شکسته گنده با بازی پارسا پیروزفر نمادی از قشر قدرتمندجامعه، کشتی شکسته متوسط با بازی هوتن شکیبا نماینده قشر متوسط و دنباله روی جامعه و کشتی شکسته کوچولو با بازی سیاوش چراغی پور نمادی از قشر ضعیف در این نمایش است.

برپهنه دریا، نمایشی است دیدنی با بازی های یکدست، کارگردانی خوب، نورپردازی و موسیقی عالی که به نظرم ارزش چندبار دیده شدن را دارد.

لذت تماشای برپهنه دریای پارسا پیروزفر را ازدست ندهید.