کالیگولا

نمایش کـالیگولای همایون غنی زاده یک " صابر ابر" عالی دارد در نقش کالیگولا سومین امپراطور روم باستان که پس از مرگ خواهر و معشوقه اش به مدت سه روز ناپدید میشود و بعد از سه روز به شکل دیکتاتوری مستبد و دیوانه به قصر باز می گردد و همچنین کالیگولای ِ غنی زاده یک " سعید چنگیزیان " فوق العاده دارد در نقش غلام، که در طول دو ساعت و چهل و پنج دقیقه نمایش، بدون دیالوگ بر روی صحنه می درخشد و درآخر هم بیش از سایر بازیگران مورد تشویق تماشاگران قرار می گیرد.

کالیگولا سرگذشت امپراطوری دیوانه و مجنون است که از کشتن و اعدام کردن لذت می برد. دیکتاتوری که خود را خدا می خواند و اطرافیانش را وادار به پرستیدن خود می کند. می خواهد ماه را تصاحب کند و خوشبختی مطلق را به انسانها هدیه کند. در طول نمایش بارها این جمله را از کایوس (کالیگولا) می شنویم که "آدم ها می میرند و خوشبخت نیستند" . نمایش کالیگولا نمایش به تصویر کشیدن " جنون قدرت" است. امپراطوری که برای رسیدن به خواسته های خود به هیچ کس و هیچ موجودی رحم نمی کند و سرانجام به دست اطرافیان و نزدیکانش کشته می شود.

حتماً شما هم شنیده اید که وزارت ارشاد تنها راه ادامه نمایش کالیگولا را در حذف دو کلمه " عدالت و اقتصاد" دانسته است و غنی زاده مجبور به حذف این دوکلمه و امضاء کردن تعهدنامه ای مبنی بر پذیرفتن تشویق تماشاگران در طول نمایش شده است. دیروز هنگام تماشای کالیگولا مدام دنبال دوکلمه " اقتصاد و عدالت" می گشتم اما خبری از استفاده از این دوکلمه نبود و کالیوس تنها دوبار از واژه انصاف استفاده کرد .

گزارش تصویری کالیگولا را از اینجا ببینید.