سناتور

این روزها که احکام سنگین صادره اعم از حبس های طولانی مدت، تبعیدها و محرومیت از فعالیت های اجتماعی و سیاسی صادره برای زندانیان سیاسی را می بینم، نمیدانم چرا مدام قسمتی از کتاب سناتور در ذهنم نقش میبندد. " سناتور" کتابی ست که نوشین احمدی خراسانی و پروین اردلان در آن به شرح فعالیت های مهرانگیز منوچهریان از اولین زنان حقوقدان و نخستین سناتور زن در ایران پرداخته اند. بخش اول کتاب شامل مصاحبه ها و شرح خاطرات مهرانگیز منوچهریان و همسرش حسینقلی حسینی نژاد است.
پروانه وکالت مهرانگیز منوچهریان همانند پروانه وکالت بسیاری از زنان وکیل در اوایل انقلاب لغو شد. بیست و دوم آذر سال هزار و سیصد و شصت و دو آیت الله گیلانی که در آن زمان ریاست دادگاه های انقلاب را به عهده داشت پروانه وکالت مهرانگیز منوچهریان را لغو کرد و در شهریور سال هزار و سیصد و شصت و هفت طی حکمی دستور به استرداد کلیه وجوه دریافتی او در دوره سناتوری اش که مبلغی بالغ بر ششصد هزار تومان بود، داد. منوچهریان اعلام میکند که قادر به پرداخت این مبلغ نیست و شوهرش سند خانه شان در اراک را به همراه وکالت نامه ای برای فروش به دادگاه انقلاب می سپارد. سندی که چند روز بعد توسط یکی از دانشجویانش که در داگاه انقلاب هم مشغول به کار بوده بازپس آورده میشود. دانشجو توضیح میدهد که از طرف دادگاه انقلاب این سند را به من داده اند تا به شما بدهم. آنها گفته اند همینکه بنویسید قادر به پرداخت این مبلغ نیستید برای ما کافی ست و قبول می کنیم. دکتر حسینی نژاد در برابر نگاه ناباور پروین اردلان و نوشین احمدی خراسانی آنها را به سال های قبل از انقلاب می برد، زمانیکه در سمت قاضی، پرونده عده ای از زندانیان سیاسی برای تجدید نظر به او سپرده میشود و او با اعتقادی که به آزادی بیان داشته است دستور به آزادی آنها میدهد. زندانیان سیاسی ای که حالا بعد از انقلاب جزو سران حکومتی شده اند.