هملت به سبک ایرانی

فیلم " تردید" واروژ کریم مسیحی را دیدم. فقط در یک جمله می تونم بگم " تردید فیلم بدی بود" خیلی بد. هیچ نقطه مثبتی نداشت که بشه به آن اشاره کرد. نه فیلمنامه منسجمی، نه فیلمبرداری درست و حسابی ای، صدا گذاری هم که افتضاح بود. در مورد بازی ها هم حرف نزنم بهتره ، این همه بازیگر شناخته شده در یک فیلم و دریغ از یک بازی درست و حسابی؟؟ خلاصه اینکه هرچی فکر میکنم چه طور ممکنه کارگردان فیلم های" پرده آخر و تردید" یکی باشند، به نتیجه نمیرسم. خدا آخر و عاقبت سینمای ایران را به خیر کنه، حال و روز سینمای امروز ایران مصداق این جمله است که: "هر روز دریغ از دیروز"
پی نوشت: در مورد تیتر هم باید بگم، این فیلم قرار بوده برداشتی باشه از نمایشنامه مشهور شکسپیر بنام هملت که در طول فیلم بارها به این موضوع اشاره میشه تا تماشاچی سردرگم، یادش نره قراره یک تراژدی تمام عیار ببینه.