زن و مرد پس از یکسال و در مراسم ختمی همدیگر را می بینند.
هر دو تنها مانده اند و همین تنهایی دوباره همچون زنجیری به دست و پایشان می پیچد
و آن ها را که دوران زناشویی شان با خیانت و دروغ سپری شده بود ، به هم نزدیک می کند. مرد با همان
زبان نیش دار همیشگی اش به زن ابراز علاقه می کند. زن دلشکسته از مرد می پرسد: چرا
هنوز مثل گذشته حرف میزنی؟ مرد می گوید: از بس احمقم! زن و مرد همدیگر را در آغوش
می کشند.
فیلم In the
shadow of women به
کارگردانی فیلیپ گرل فیلمی ست در رابطه با تنهایی آدم ها در دنیای امروز. آدم هایی
که برای فرار از تنهایی به ریسمان پوسیده هر رابطه مریض و پرخشونتی چنگ می
اندازند.
«الیزابت» زنی که دکترای تاریخ می خواند و مجرد است و کارش
آرشیو کردن فیلم های قدیمی است، برای فرار از حصار تنهایی که احاطه اش کرده است به
«پی یر» مرد متاهلی پناه می برد که او را برای
رفع نیازهای جنسی اش می خواهد و بس. «مانون» همسر پی یر که از بی توجهی های شوهرش
به تنگ آمده است به آغوش مرد دیگری پناه می برد که در طول فیلم اسمش را حتی نمی
فهمیم. چرخه معیوبی که نه الیزابت نه پی یر و نه مادون هیچ کدام برنده آن نیستند و
نهایتا هر سه به همان نقطه اول و شروع فیلم برمی گردند این بار اما زخمی تر از گذشته.
